SWANS - NORMAN WESTBERG

Swans omschrijven is een taak die moeilijk te vatten is in een korte artiestenbio. De band rond Michael Gira heeft al een aantal metamorfoses ondergaan, van mechanische proto-industrial, over een meer gelaagde akoestische sound, tot sonische wervelwinden. Tussen hun ontstaat in 1982 en hun einde in 1996 stond de band garant voor verwoestende knallers, geleid door de onwaarschijnlijke vocals van Gira.Maar het was in 2010, toen Swans opeens terug was met ‘My Father Will Guide Me Up a Rope To The Sky’, dat de band hun grootste statement zou maken.

De plaat werd extreem goed ontvangen, en de daaropvolgende releases moesten niet onderdoen. Met ‘The Beggar’ verschijnt in juni al het zestiende album van Swans, en dat klinkt opnieuw als een classic in the making. Live worden de nummers naar nog een ander niveau getild, dankzij het goed gebruik maken van een soundsystem dat de volumemeters bijna doet ontploffen.

NORMAN WESTBERG

Norman Westberg wordt vaak in een adem genoemd met Swans, wat niet onlogisch is gezien zijn werk voor de band. Maar zijn carrière is zoveel meer dan enkel dat. Iedereen met kennis van zaken die praat over de talloze onderling verbonden microgeschiedenissen van de muziek- en kunstscenes van New York zal zijn naam veelvuldig vermelden. Van optredens in filmische werken die verband houden met de Cinema of Transgression tot zijn deelname aan bands als The Heroin Sheiks en Five Dollar Priest, Westbergs naam is de afgelopen drie decennia verankerd geraakt in het culturele weefsel van New York.