NABIHAH IQBAL - CESAR QUINN

"Feelings of existential melancholy linger elegantly throughout Iqbal’s work."

In maart 2020 belandden we allemaal wat in een neerwaartse spiraal gezien de staat van de wereld. Maar dat jaar was voor Nabihah Iqbal zo mogelijk nog slechter gestart. Vroeg op het jaar werd er ingebroken in haar studio, en werd haar debuutalbum, dat klaar was om gereleaset te worden, gestolen. Terwijl de politie op zoek was naar enig bewijsmateriaal, kreeg ze ook nog eens telefoon dat haar grootvader ernstig ziek was geworden. Ze vloog meteen terug naar Karachi, Pakistan, waar ze daarna de pandemie ook nog mocht trotseren.Maar het was in die periode van lockdown dat ze haar strijdvaardigheid terugvond.

Terug in haar thuisland zijn herinnerde haar aan waarom ze muziek was beginnen maken, dus besloot ze back to basics te gaan. Met enkel een gitaar en een harmonium ging ze de volgende twee jaar aan de slag, en creëerde ze ‘Dreamer’. De Londense gebruikt de plaat om nog introspectiever te werk te gaan, alsof ze je meeneemt langs een collage van haar herinneringen. Haar left-field lo-fi sound neemt daarbij zeer uiteenlopende vormen aan, zonder dat het album aan eenheid verliest. Thema’s als identiteit en verlies worden door een warme lens van melancholie gepresenteerd, en transformeren zo van iets persoonlijks naar iets universeels.

CESAR QUINN

Cesar Quinn bestaat uit multi-instrumentalist en producer Frederik Daelemans (Meskerem Mees, Sam De Nef, Tamino), Neil Claes (Ohne Francis, Lézard), Jacob Hus (2 Times Nothing, J3M3I) en Thibault Goudket (Jakomo, Jennifur).Hun debuutalbum ‘Opal” verscheen in 2021, en versmelt etherische indie alt met moderne jazz, tegen een achtergrond van psychedelische post-punk. Momenteel werkt de band aan een nieuw album geïnspireerd door post-punk, space jazz, trip-hop en ambient.