ELOI - BABYSOLO33

"ELOI est la grande révélation de la pop futuriste française de ces dernières années"

Is ELOI de toekomst van de Franse pop? We zouden hier volmondig ja kunnen antwoorden, maar misschien is iets meer uitleg wel aan de orde. Haar debuut EP ‘Acedia’ was meteen een pittige binnenkomer, die getuigt van een fenomenale muzikale visie. Het is popmuziek, maar dan van het soort dat danst tussen synthwave en hyperrave, hoorbaar en voelbaar tussen de flikkerende lichten van de stroboscopen.

Het is futuristische muziek, en ELOI heeft de voeten stevig in het heden maar de blik vol op de toekomst. Haar nieuwste EP ‘Pyrale’ opent ze met ‘Jtm de ouf’, een cover van het Wejdene-nummer, dat de dansvloer binnen de kortste keren overbevolkt krijgt. Nadat we als wereld te maken hebben gekregen met een gedwongen onderlinge afstand, is dit de muziek die ons terug dichter bij elkaar doet komen.

BABYSOLO33

We laten tegenwoordig veel van onszelf zien: via sociale media kunnen onze geliefden (en soms minder geliefden) meegenomen worden in onze verhalen op een manier die voordien niet mogelijk was. Babysolo33 doet dat echter liever via haar muziek: haar songs lijken soms pagina’s uit haar persoonlijke dagboek, maar dan gezongen met een stevige portie autotune en pompende trapbeats als begeleiding.

Het is een unieke inkijk in de leefwereld van een millennial, een sound tussen SoundCloud-rap en dancehall emo, die ons een blik gunt op wat haar kwaad maakt, waar ze over droomt, en hoe ontgoocheld ze wordt door onder andere de liefde. Haar debuutplaat ‘SadBaby Confessions’ klinkt dan ook als een ‘coming of age’-film, denk ‘The breakfast club’ maar dan voor de nillies. Een frisse kijk naar de wereld van vandaag, door iemand die er volop in is opgegroeid.